De wet, die de lijst gevoegd bij het Koninklijk Besluit van 20 september 1991 betreffende de vuurwapens met historische, folkloristische en decoratieve waarde afschaft, is op 10 november 2012 door de Commissie Justitie gestemd geweest !
Dames, Heren, Zeer respectvol, in uw titels en kwaliteit, sta aan een burger toe ontroerd te worden over een nieuwe tekst, gestemd lijkt het, zonder enige bespreking, zonder enig overleg. Terwijl België worstelt met economische noodsituaties, stelt de Regering inderdaad zonder publiciteit, zonder overleg en zonder andere reden dan de ideologie van een securitaire minderheid, een wetsvoorstel dat opnieuw vrijheidsberovend is. Deze tekst, verborgen in de 123 bladzijden van het betrokken document, bevind zich voornamelijk in bladzijde 42 (tekst) met uiteenzetting van de motieven op bladzijde 26 en de kritieken (reeds!) van de Raad van State op bladzijden 51 tot 54. Met minachting voor de statistieken en de waarheid, tegen het oordeel van de specialisten en professionelen, de weerkerende leer van de Raad van State en van het Grondwettelijk Hof negerend, drukt de stomste demagogie zich uit door het verbieden van praalwapens en door het wijzigen voor de Xste keer van de wapenwet van 2006. Sinds de Wet van 08 juni 2006, hebben niet minder dan 60 verschillende teksten elke begrijpbaarheid van deze wetgeving onbenaderbaar gemaakt. De juridische onzekerheid is opgericht als regel en er zijn voorbeelden in overvloed van dwalingen, tegenstrijdigheden en wat te zeggen van de twee “toelichtende” omzendbrieven waarvan één het onderwerp uitmaakt van een beroep bij de Raad van State en de andere gepubliceerd werd de dag zelf waarop de voormalige ontslagnemende Regering verlof nam! Er moet onder andere worden opgemerkt de oprichting contra legem van een “niet regulariseerbare” categorie wapens zoals nu de nieuwe tekst een categorie “gevaarlijke” praalwapens creëert, het begrip korte niet vuurwapens (boog, kruisboog…) gevoegd bij de vuurwapens onderhevig aan toelating, het recht van huiszoeking dag en nacht (gelukkig afgeschaft), het telescoperen van de noties (afschaffing en terug in gebruik name van de noties handwapens en schouderwapens), de retroactieve veranderingen van de teksten voorafgaand aan de Wet van 2006, de inbeslagnames-vernietigingen zonder het minste vonnis….. De pseudo veilige rechtvaardiging deed eenieder zeggen dat om het verschrikkelijke drama van Luik te voorkomen, het imperatief is de praalwapens te verwijderen : sinds wanneer zijn de granaten en de illegale assault rifles praalwapens ? Wat is deze kwader trouw die zelfs de wettelijke bewijzen niet erkent? Vanaf wanneer het verbod op de apotheken om te vechten tegen de drugshandel? Vanaf wanneer het verbod van alle folkloristische opstappen nochtans erkent door het UNESCO? Waarom op de kermis de kermiskraampjes voor het pijpschieten nog toelaten? Vanaf wanneer het plaatsen van kinderen die cowboy en indiaan spelen? In deze materie waar de Wetgever de teksten en paradoxen vermenigvuldigd sinds 2006, is de juridische onzekerheid de regel, de verbeurdverklaring het doel, het totale verbod de finale doelstelling. Hoe kan men zo enkele honderdduizenden eerlijke burgers verachten die wanhopig een psychiatrisch veelzijdige wet trachten te eerbiedigen. Dat men het ons duidelijk zegt : de demagogie is wet, het abnormale maakt de rede en de afwijking is de norm. U stemt een tekst die morgen bespot zal worden door iedereen, die morgen de parallelle markt zal bevorderen, die ontoepasbaar is, duur in middelen en manschappen en … zonder enige noodzaak buiten het plezier van schade toe te brengen en de paranoia van een ideologisch klein groepje te voldoen. U zult aan de eerlijke mensen leren de politieke verbintenissen te wantrouwen, de wetten te minachten, de oneerlijke kracht van een lobby te meten. Men komt op een punt waarop de schutters, verzamelaars, jagers, wandelaars en wapensmeden moeten vaststellen dat hun stemmen volledig worden veracht. Ik wil nog geloven dat het Senaat in zijn Wijsheid en alle personen die verantwoordelijk zijn de zinloosheid zullen meten van een zo dure en nutteloze maatregel.